In de vorige aflevering werd de serre geplaatst. Het aluminium kader werd gemonteerd en daarna opgevuld met glas.

Daarna installeerden we zelf nog een aantal grondspots bij onze bomen.

In deze aflevering gaan we terug binnen aan de slag.

We doen de aansluiting van onze stopcontacten en schakelaars.

En ondertussen gaat ook de keuken in productie.

We installeren alle elektriciteit en domotica met behulp van een zelfbouwpakket.

Op die manier kunnen we op de volledige installatie ervan zo’n 10.000 euro besparen!

Na de plaatsing van onze natuursteentegels is het beter nog minstens 2 weken te wachten voor we de vloer zwaar gaan belasten.

Daarom zorgen we ervoor dat de keuken pas na een aantal weken geplaatst wordt.

Voor de productie van de keuken moet je wel een 8-tal weken in rekening nemen. De keuze werd dus al een tijdje geleden gemaakt en ook de nodige opmetingen werden gedaan.

Voor het fysieke maken van de keuken effectief kan beginnen, moet het voorgestelde ontwerp nog in de tekenafdeling ontleed worden.

Hier controleren de uitschrijvers of alles klopt en ook haalbaar is om te maken.

Want het is bijvoorbeeld belangrijk dat alle kastdeuren goed open kunnen, er genoeg ruimte is voor de voorziene lades en dat alle nutsvoorzieningen beschikbaar zijn.

Het ontwerp en de tekeningen worden met andere woorden technisch op punt gezet, waarna ze alles omzetten in codetaal voor productie.

Deze lijst bevat per onderdeel alle specificaties die in het productieproces nodig zijn.

En ook de nodige opmerkingen voor de plaatsers staan vermeld, zodat het eindresultaat volledig in orde is.

Om de keuken nu te kunnen maken, is er natuurlijk hout nodig.

In het magazijn worden de nodige planken geselecteerd, zodat die kunnen bewerkt worden.

De spaanderplaten worden aan weerszijden voorzien van een vel laminaat, dat zorgt voor zowel het kleur als de bescherming van het hout.

Na het selecteren van de juiste vellen, wordt de plank aan de boven- en onderkant ingelijmd, de vellen worden aangebracht en dan gaat het geheel naar de drukpers om te drogen.

Eens de platen droog zijn, kunnen ze verzaagd worden.

Afhankelijk van de onderdelen die moeten gemaakt worden, gebruikt men hiervoor nieuwe volle platen of stukken uit het reststukkenmagazijn.

Alle verzaagde stukken krijgen nu een barcode, die indiceert bij welke keuken ze horen.

Vanaf dit punt wordt alles ook per keuken verzameld.

Omdat de planken voldoende beschermd en netjes afgewerkt zouden zijn, wordt nog een afboording in laminaat voorzien.

Alle vier de kopse kanten worden gestofzuigd en ingesmeerd met PU-lijm waarna de boord kan aangebracht worden.

Nadat de uitstekende deeltjes netjes afgesneden zijn, worden de randen ten slotte nog gedroogd met UV-licht.

In sommige gevallen, wanneer geen afwerking in laminaat gekozen werd, moeten de op maat gemaakte stukken na het verzagen nog naar de lakkerij.

In de lakafdeling worden onderdelen gelakt, gevernist of gebeitst, afhankelijk van wat de klant gekozen heeft.

De lak geeft de planken de gewenste kleur en zorgt ook voor een strakke look van de keuken.

In 2 lagen wordt die aangebracht om voldoende dekking te bekomen. Na de grondlaag wordt alles opgeschuurd, waarna de 2e laag kan aangebracht worden.

Kies je voor vernis als afwerking dan volgen nog een grondlaag en een eindlaag vernis, opnieuw met het nodige schuren tussendoor.

Maar in Het zelfbouwhuis kiezen we voor hoogglansafwerking.

Deze hoogglans vernislaag wordt aangebracht in een gesloten kabine, onder omstandigheden met zo weinig mogelijk stof.

Het product wordt daarbij verneveld, zodat er minder kans is op ophoping en dus oneffenheden.

Daarna volgt een droogproces met UV-licht.

Als de hoogglanslaag voldoende droog is, worden de stukken nog gepolierd. Dit hele fijne schuren dient om eventuele wemeling van het lakken eruit te krijgen.

Vervolgens kijkt een medewerker het resultaat na en controleert daarbij nauwkeurig of het oppervlak volledig vlak is. Waar nodig poliert hij of zij handmatig bij.

Daarna wordt de plank nog grondig schoongemaakt.

Alle onderdelen van een keuken worden na het lakken of het voorzien van de laminaatboord terug verzameld per kar én in de juiste volgorde gestoken.

Met behulp van de aangebrachte barcodes weet de machine nu welke bewerkingen hij op de verschillende onderdelen moet uitvoeren.

Het kan daarbij gaan om het inboren van gaatjes voor de legplanken, het infrezen van een groef voor het achterpaneel, de montage van de scharnieren of het installeren van de geleiders voor de lades…

Is dit gebeurd, dan kunnen de kasten in elkaar gestoken worden. De verschillende onderdelen worden met andere woorden samengevoegd tot een meubel.

Hetzelfde doen ze met de lades. Die worden volledig samengesteld, voorzien van geleiders en zo getransporteerd naar de assemblage.

In de assemblage worden kasten, lades, deuren aan elkaar bevestigd zodat alles een geheel vormt.

Nu worden ook de barcodes verwijderd en de lijmresten afgekuist, want die hebben geen nut meer nu alles samengebracht is.

Op die manier zijn alle delen van een keuken uiteindelijk gemaakt en kunnen ze klaargemaakt worden voor transport. Alles wordt netjes verpakt en beschermd zodat ze tijdens de verplaatsing geen schade oplopen.

In het magazijn worden de keukens dan nog even gestockeerd tot ze kunnen ingeladen worden voor de plaatsing.

Bij een keuken hoort uiteraard ook een werkblad.

Wij willen gaan voor een natuursteensoort, maar elk natuurlijk product heeft uiteraard een eigen tekening en structuur. Daarom is het raadzaam zelf even langs te gaan op de granietafdeling zodat we ons persoonlijke blad kunnen kiezen.

Man 1 (Bert)
In het geval dat de klant een natuursteen werkblad kiest, nodigen we de klant uit om in onze natuursteenafdeling de grote granieten platen te komen bekijken. Iedere natuursteen ziet er anders uit, heeft een andere tekening en een andere structuur, dus het is belangrijk dat de klant dat op voorhand gezien heeft, voor we met het verzagen van het werkblad beginnen.
Op die manier zien we meteen of het blad waarop we ons oog hadden laten vallen in werkelijkheid voldoet aan de verwachtingen van op foto.

Naast het uitkiezen van het precieze werkblad, bekijken we meteen ook de mogelijke randafwerkingen.

Het gaat om een strakke woning met een strakke keuken, dus is de keuze voor een rechte rand snel gemaakt!

In onze keukenopstelling ligt de grootte van het werkblad vast, deze kan dus net als de rest van de keuken vooraf al perfect op maat gemaakt worden.

Uit het geselecteerde blad wordt het werkblad geslepen. Men gebruikt hiervoor een waterzaag, die zorgt voor een perfecte zaagsnede.

Ook uitsparingen voor de gootsteen, de kookplaat en kraan worden onmiddellijk uitgewerkt.

Ten slotte wordt de randafwerking voorzien en worden de randjes ook gebroken.

Na het nodige polieren is ook het werkblad klaar voor installatie.

Kan de maat van het werkblad nog niet exact bepaald worden vooraf, dan wordt na de installatie van de kasten een mal gemaakt die dan gebruikt wordt om het werkblad achteraf op maat te maken.

Met de keuken in productie en de natuursteenvloer gelegd, is alles bijna klaar om tot de plaatsing te kunnen overgaan. Het enige wat nog ontbreekt zijn de nodige stopcontacten!

Terwijl we de droogtijd van onze vloer dus respecteren, profiteren we ervan om meteen alle schakelaars en stopcontacten in de woning aan te sluiten.

Belangrijk hierbij is wel dat de elektriciteit af ligt voor je begint, om ongelukken te vermijden!

We starten we de gewone stopcontacten.

Controleer eerst of je inbouwpotjes voldoende vrij zijn, voor je met de technische aansluiting begint.

Op de achterkant van de sokkel kunnen we zien hoe ver we de kabels moeten ontmantelen om een goeie connectie te bekomen.

In ons geval gaat het om 14 mm en dus stellen we onze striptang meteen op de juiste afstand in.

Zo kunnen we het uiteinde van onze kabels gemakkelijk 14 mm bloot leggen.

Zorg ervoor dat hierbij je kabel lang genoeg laat zodat je een klein beetje overschot hebt. Wil je dan later andere stopcontacten steken, dan kun je het gebruikte uiteinde nog afknippen en heb je voldoende marge.

In een volgende stap moet je de koperen uiteindes in de sokkel steken.

Wij steken de bruine kabel links en de blauwe rechts.

Op zich maakt dit niet zo veel uit, maar zorg gewoon dat je in het hele huis dezelfde volgorde hanteert.

De aarding – dit is de groen-gele draad – moet wel steeds in het midden.

Het koper mag niet meer bloot zitten, dus duw de draden zeker diep genoeg in de openingen.

Aangezien het hier om een dubbel stopcontact gaat, moeten we die nog aan elkaar koppelen.

Want we voorzagen maar één elektrische kabel omdat deze contactdoos maar telt als één contactpunt. Per circuit, mag je zo 8 contactpunten hebben.

Met een kort stukje 3G2.5 carré draad verbinden we de ene sokkel met de andere. Daarbij steken we opnieuw de koperen uiteindes diep genoeg in de voorziene openingen, in precies dezelfde volgorde.

Door met behulp van een schroevendraaier de kabels nu iets te buigen, krijgen we de sokkel in het inbouwpotje.

De schroevendraaier, of je kan gerust ook een potlood gebruiken, zorgt ervoor dat we de kabels plooien op de plaats waar er nog isolatie rond zit, zo beschadigen we het koper niet of trekken we de uiteindes niet uit de steekklemmen.

We steken het eerste stopcontact nu al provisoir vast zodat we de kabels voor het naastliggende stopcontact mooi kunnen aantrekken en op maat maken.

Daar maken we nu exact dezelfde aansluiting.

Namelijk: we korten de kabels af met een beetje marge, ontmantelen ze en sluiten de kabels op de sokkel aan. Per kleur zijn er daarvoor twee gaatjes voorzien, één voor de ingaande en één voor de uitgaande kabel.

Je zal merken dat het op het einde moeilijker is om de kabels mooi in de gaatjes te steken. Daarom kun je een krombektang gebruiken om het iets makkelijker te maken.

De sokkels van de stopcontacten zijn zo gemaakt dat je ze in elkaar kan haken. Op die manier ben je zeker dat ze mooi recht ten opzichte van elkaar zullen gepositioneerd zitten.

Daarna schroef je ze al wat vast en controleer je met de waterpas de rechtheid.

Je regelt bij waar nodig en schroeft ze ten slotte helemaal vast in de inbouwdoos.

Wil je de stopcontacten al onmiddellijk kunnen gebruiken, dan steek je het centrale plaatje al ter plaatse.

Met de afdekplaatjes wacht je sowieso totdat de muur geschilderd is. Zo zal je de muur errond mooier kunnen afwerken en beschadig je het plaatje niet.

Om stopcontacten in een valse wand te installeren is het principe trouwens hetzelfde. De aansluiting van de kabels op je sokkel is dus identiek.

Het enige verschil bevindt zich in het bevestigen van de sokkels op de inbouwpotjes, want deze zijn hier speciaal aangepast aan holle wanden.

Het vastmaken gebeurt daarbij met stelschroeven die al op het potje zitten. Het is daarom uiterst belangrijk dat je potje al perfect recht in je wand zit, want met zo’n schroeven heb je weinig speling om de positie bij te regelen.

Volgende aan de beurt zijn onze coaxkabels. Die dienen voor de aansluiting van onze televisie en moeten heel zorgvuldig aangesloten worden, zoniet krijg je geen goed signaal...

Hoe je het uiteinde moet voorbereiden, staat opnieuw op de achterkant van de sokkel vermeld. Daar zie je 9 – 2 – 8 staan.

De 9 betekent dat je middelste geleider 9 mm bloot moet zitten, daarna moet er 2 mm kernmantel weggehaald worden om te eindigen met 8 mm vrijgemaakte kopermantel.

We beginnen met de huls zo’n 2 cm ver van de kabel te halen. Let hierbij op dat je duwt met je mes in plaats van te snijden, zodat je de onderliggende structuur niet beschadigt.

De koperen vernetting die nu vrijkomt wikkelen we rond het uiteinde. We zorgen daarbij dat die niet meer dan ongeveer 8 mm van de kabel in beslag neemt, zoals voorgeschreven op de sokkel.

Deze koperen mantel mogen we trouwens niet gewoon afsnijden, want deze zorgt mee voor extra geleiding van je kabel.

Aan het uiterste einde zorgen we er nu voor dat de centrale kerngeleider zo’n 9 mm wordt blootgelegd.

Daarna verwijderen we nog 2 mm folie van rond de kernmantel.

Dit voorbereide uiteinde koppelen we ten slotte aan de sokkel vast met de voorziene schroeven, zodat de connectie verzekerd is.

Naast onze coax moet nu nog een UTP of netwerkkabel aangesloten worden.

Die heeft 8 aders die 4 twisted pairs vormen, elk met hun eigen kleur.

Eens de kabel door het aansluitblokje gehaald is, kunnen we die ontmantelen, een 5-tal centimeter volstaat. We doen dit voorzichtig want het is heel kwetsbare kabel.

Daarna halen we de paren een beetje uit elkaar om alles goed te kunnen aansluiten.

De kleuren moeten nu diep genoeg in het juiste gaatje gehaakt worden.

Waar welke kleur moet, kun je zien op het koppelstukje of in je instructieboekje. Het is belangrijk het B-protocol te volgen, wat de gangbare norm is in Europa.

Deze aders moeten niet gestript worden voor aansluiting, maar het is wel nodig de uitstekende overschotjes netjes af te knippen eens ze ter plaatse zitten.

Door het blokje dan dicht te klappen – je zou hierbij een klik moeten horen – wordt de isolatie van de geleidertjes automatisch doorgesneden.

Met een nylonstrip fixeer je nu de kabel aan het blokje, en zo ontlast je die ook van de trekkracht.

Kort vervolgens de strip af en klik het blokje op zijn plaats in de sokkel.

Daarna kan je die op het inbouwpotje vastschroeven.

Het enige wat ons nog rest aan te sluiten zijn de schakelaars. Daarvoor hebben we telkens een EIB-kabel voorzien die via de domotica correct kan geprogrammeerd worden.

Met deze schakelaar moeten we maar 2 lichtpunten kunnen bedienen, dus hoeven we maar 2 van de 4 aders aan te sluiten.

Welk kleur je gebruikt, maakt niet veel uit, maar wees wel consequent in de hele woning.

Wij besluiten de gele en rode te nemen en ontmantelen die met onze striptang.

Nadat we de in- en uitgaande kabel per kleur op de sokkel hebben aangesloten, rollen we de overbodige kabels nog netjes op zodat die mooi in het potje passen.

Na het vastschroeven en afregelen van de sokkel zit ook deze schakelaar klaar!

Hier geldt trouwens hetzelfde als bij de stopcontacten: wil je de schakelaar al kunnen gebruiken, dan steek je het centrale plaatje met de drukknoppen al ter plaatse. Met de buitenste rand wacht je tot de schilderwerken afgerond zijn.

Met de plaatsing van de schakelaars en stopcontacten leggen we de laatste hand aan de installatie van onze elektriciteit en domotica en kunnen we zo uiteindelijk 10.000 euro besparen.

Samen met het voorlopige totaal van 73.230 euro, komt het gespaarde bedrag nu uit op 83.230 euro.

In de volgende aflevering leggen we de laatste hand aan onze tuin. We plaatsen de vaste planten en leggen het gazon aan met graszoden.

Daarna werken we de oprit netjes af met grindstabilisatiematten.